ไปทำงาน เลยมีติดปลายนวม ณ ภูเก็ต

การพิจารณาตัดเขียวบอนจากมุมนี้

๑. เขียวบอน (Boiga cyanea) ไม่มีช่วงใดของชีวิตที่ท้องเป็นสีขาวครับ หรือจะเหมาทั้งสกุล Boiga เลยก็ยังได้
๒. รูม่านตาของเขียวบอนรีแนวตั้ง ไม่ว่ารูม่านตาจะขยายอย่างใรในตอนแสงน้อย ก็ยังไม่กลมครับ

การพิจารณาว่าเป็นงูสิงทอง (ต้องเป็นผู้ที่คุ้นเคยกับงูพอสมควรขึ้นไป และรู้สัณฐานของงูสิงทอง จึงระบุชนิดได้จากภาพนี้ จึงขออธิบายสำหรับผู้เริ่มต้นไว้สังเกต การระบุชนิดจากภาพนี้ไม่ได้ถือเป็นเรื่องปกติ ถ้าระบุได้มักผิดปกติ)

๑. ตากลมโตมาก เมื่อเทียบกับหัว (ลักษณะสำคัญของงูสิงทุกชนิดเลยนะเนี่ย แต่ยังมีกลุ่มงูทางมะพร้าว กับงูสายม่านที่ตากลมโตมากได้ในบางชนิด)
๒. เกล็ดท้องกว้างมาก และไม่มีสันเกล็ด (งูสายม่านมีสันเกล็ดที่ขอบท้องชัดมากๆจนเกล็ดท้องพับขึ้นไปที่แนวข้างตัวชัดมาก ส่วนกลุ่มงูทางมะพร้าว หรือ ratsnake อื่นๆ เช่น กาบหมากหางนิล ทางมะพร้าวเขียว สันเกล็ดจะแค่พอมองเห็น ไม่คมชัด งูพวกนี้จึงปีนป่ายแนวดิ่งได้อย่างมีประสิทธิภาพสูง) แค่นี้ก็เหลือแต่งูสิงในการพิจารณาแล้ว
๓. ด้านข้างของหางสีดำๆตัดกับสีใต้ตัวขาวๆตลอดตัว (คล้ายๆกาบหมากหางนิล) ซึ่งเป็นลักษณะเด่นเฉพาะสิงทองสำหรับในไทย
๔. ลักษณะอื่นๆที่ผมเองก็ไม่ค่อยใช้ เพราะรูปบางรูปไม่สามารถนับเกล็ดได้ คือ เกล็ดริมฝีปากบนที่แตะตางูมีชิ้นที่ ๕ และ ๖ ซึ่งสามารถใช้เป็นตัวระบุชนิดได้เช่นกัน ส่วนสีอมเขียวนั้นมีการเปลี่ยนแปลงตามช่วงวัย

น่าจะพอเป็นประโยชน์ในการจำแนกได้นะครับ แต่ถ้าเห็นในมุมเฉลย ก็จำแนกง่ายกว่าหลายเท่านักครับ