สัพเพเหระ คิดถึงนิทานของปู่ตอนเป็นเด็ก

ตอนเป็นเด็ก ปู่เคยเล่านิทานให้ฟัง ที่เกี่ยวกับธรรมชาติ เรื่องพ่อตาคัดเลือกลูกเขย ว่าใครจะะสามารถตอบคำถามได้ถูกใจพ่อตา(ในอนาคต)ได้มากที่สุดแล้วจะยกลูกสาวให้ เรื่องมันมีอยู่ว่า พ่อตา(ความหมายในที่นี้คือ ในอนาคต) ได้ถามเจ้าหนุ่มสองคนที่มาจีบลูกสาว ว่า หน่อไม้ อยู่ใต้ดิน แล้วทำไมมันทะลุขึ้นมาอยู่บนดินได้ คนแรกตอบว่า เพราะหน่อไม้มีปลายแหลมและลำต้นแข็งแรงเลยแทงทะลุดินขึ้นมาได้ คนที่สองตอบว่ามันเป็นธรรมชาติของมัน ดูเห็ดสิ ปลายไม่เห็นแหลมต้นก็อ่อนทำไมมันทะลุขึ้นมาบนดินได ข้อต่อมาพ่อตาถามว่ามะพร้าวทำไมหล่นลงมาในน้ำแล้วไม่จมน้ำ คนแรกตอบว่าเพราะมันมีเปลือกที่เรียบ ๆ หุ้มเอาไว้ คนที่สองตอบว่า เพราะมันเป็นธรรมชาติของมัน ดูไข่เป็ดสิมีเปลือกเรียบ ๆ หุ้มทำไมมันยังจมน้ำ ข้อสุดท้าย พ่อตาถามว่าทำไมฝนถึงตก คนแรกตอบว่าเพราะกบมันร้อง คนที่สองตอบว่าเพราะมันเป็นธรรมชาติ ของมันถึงฤดูกาลมันก็ต้องตก สุุดท้ายพ่อตาเลยยกลูกสาวให้หนุ่มคนที่สอง เฮ้อ......คิดถึงปู่จัง...นิทานเรื่องนี้คงใช้ไม่ได้แล้วหล่ะในยุคปัจจุบัน ดูฟ้าดูฝน (รวมทั้งคนด้วย) ผิดเพี้ยนไปหมด อยากบอกปู่ว่า ยังคิดถึงนิทานของปู่อยู่ตลอด