เกี่ยวกับภัยพิบัติครับ

เห็นตามคุณกรีนอายย์เลยครับ ต้องระบุว่าเรื่องไหน แผ่นดินไหว,ภูเขาไฟระเบิด,พายุสุริยะ แกนโลกเอียง อันนี้เป็นปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ ควบคุมไม่ได้ แต่ที่เหลือเกิดจากน้ำมือมนุษย์ครับ ถ้าจะควบคุมก็ต้องด้วยมนุษย์ครับ

ผมรอดแฮะ จากแผนที่นี้..

บางคนเตรียมตัวโดยการเบียดเบียนคนอื่นให้หนัก เช่นไปกว้านซื้อที่ที่คาดว่ารอดให้มากที่สุด เอาไว้โก่งราคาขาย หรือให้คนจนๆเช่าแพงๆ หากถึงเวลานั้น ส่วนที่รอดๆส่วนใหญ่ก็เป็นพื้นที่สวนยาง สวนปาล์มไปก็เยอะ ก็อาจขยายพื้นที่ทำลายป่าจนเหี้ยนแน่ๆ เราก็มั่นใจได้ว่าพื้นที่เหล่านั้นก็จะถือครองโดยนายทุนไม่กี่คนเท่านั้น

พื้นที่ที่เป็นประเทศไทยปัจจับันก็เคยผ่านปรากฎการณ์ที่น้ำท่วมระดับสูงกว่านี้มาก่อนแล้วครับ เคยมีสิ่งมีชีวิตเกิดและสูญมาไม่รู้เท่าไหร่แล้ว ถ้าน้ำจะท่วมก็คงไปทำอะไรตรงนั้นไม่ได้ จำสร้างเขื่อนกันน้ำทะเลท่วม มันก็คงไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุด อาจช่วนยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเท่านั้นเอง อย่างประเทศที่อยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเลและทำเขื่อนกันน้ำ ก็รู้แล้วว่าในที่สุดมันก็ช่วยอะไรไม่ได้ ตอนนี้เริ่มอพยพคนออกจากพื้นที่แล้ว สำหรับเรา..อยู่ที่จขะหัดคิดหรือไม่ว่าจะใช้พื้นที่ที่มีและที่เป้น ณ ตอนนั้นให้เหมาะสมได้อย่างไร หากคิดแต่กอบโกยผลประโยชน์เป็นตัวเงินหรือทรัพย์สินมากที่สุด ก็คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะเตรียมตัว เพราะมันจะเวียนวนมาหลอกหลอนเราไปเรื่อยๆจนถึงหลอกหลอนตลอดเวลา เรามีที่ไว้ผลิตอาหาร ก็เอามาปลูกสิ่งที่กินไม่ได้ หรือไม่ใช่สิ่งจำเป็นต้องกิน  พอเราปลูกไว้กิน ก็ขยายที่มากๆเพื่อขายให้คนอื่นกิน (แต่เราไม่มีกิน) เรามีที่สำหรับสัตว์ท้องถิ่นเราอยู่ ก็ไปเอาหมีขั้วโลกมาอยู่ แล้วยังทำความเย็นสร้างโลกร้อนให้มากขึ้น เป็นต้น  เอาเป็นว่า...จบ

แผนที่นี้ไม่ได้อิงหลักทางภูมศาสตร์อะไรเลย ความน่าเชื่อถือเลยตกไปในสายตาผม
ถ้าให้อิงวิชาการต้องดูระดับความสูงของแผ่นดินแผ่นทวีปจริงๆมาใช้สิครับ จะได้ดูน่าเชื่อถือหน่อย

คือถ้าน้ำทะเลมันเพิ่มระดับขึ้น เทือกเขากับที่สูงเชิงเขามันก็ไม่ได้หายไปใหนนี่ครับ นี่ทิวตะนาวศรีหายไปทั้งแถบ มั่วสุดๆ ภาคตะวันออกก็มีทิวเขาไม่ใช่ต่ำเตี้ยอะไร โซนทางใต้ก็มีเทือกเขาบรรทัด เขาปู่เขาย่า เขาพับผ้า จะหายไปเกลี้ยงได้ยังไง ไม่ใช่เล็กๆเตี้ยๆ

ขอเสนออีกมุมมองหนึ่งที่จะต่างจากคุณนกกินเปี้ยว..

ในอนาคตหากน้ำทะเลเพิ่มขึ้นมากจริงๆ(ที่จริงมันก็เพิ่มนั่นแหละ) แน่ๆนอนที่แผ่นดินปัจจุบันส่วนหนึ่งต้องถูกแทนที่ผิวด้วยน้ำ ซึ่งน่าจะเป็นประเด็นหลักของคำถาม ส่วนแผนที่ประกอบนั้นก็เหมือนเป็นสื่อประกอบแค่ให้รู่ว่าน้ำท่วมแผ่นดินนะ แต่ไม่ได้คิดจะลงรายละเอียดว่าที่ไหนท่วมอย่างไร (มันคือการสมมติ) ผมเลยมั่นใจว่าคำตอบที่ต้องการคือการเตรียมความพร้อมที่จะรับมือ ไม่ใช่ว่าจะหนีไปไหนจากแผนที่ประกอบนี้

บ่อยครั้งที่นักวิชาการ นักวิทยาศาสตร์ละเลยส่วนที่ตัวเองคิดว่าไม่น่าเชื่อถือ โดยภาพ/ข้อมูลนั้นๆสื่อแค่เค้าราง หรือแค่พอสื่อให้พอนึกภาพออก (ลองนึกถึงภาพการเกิดสึนามิแนวตัดข้างหลายๆภาพที่ปรากฎหลังเข้าไทยเมื่อครั้งก่อนสิ ซึ่งคลื่นที่เขาวาดมาไม่ใช่ลักษณะของคลื่นสึนามิแต่อย่างใด แต่เขาต้องการสื่อถึงการยกตัวเมื่อเข้าฝั่งที่มีความตื้นและลาดชันที่เหมาะสมเท่านั้น) หากเราละเลยโดยสิ้นเชิงแล้ว เราอาจเสียโอกาสในการให้คำแนะนำในการแก้ไขปัญหา หรือพลาดโอกาสที่จะได้รับรู้ข้อมูลสำคัญไปเลยก็ได้ ซึ่่งการต้องเผชิญสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นเสมอโดยเฉพาะต้องทำงานกับ "คน" ที่มีความรู้ ความถนัดที่จะสื่อสาร/สื่อความแตกต่างกัน (ยิ่งเจอกับชาวบ้านยิ่งสนุกไปอีก) ดังนั้นอยากให้เราลอง รับรู้ รับฟัง ทั้งๆที่รู้ทั้งรู้ว่าไม่ใช่ แล้วค่อยให้คำชี้แนะ เสนอข้อคิดเห็นตามสมควรกับประเด็นคำถาม (แล้วอาจตัดไอ่สิ่งประกอบที่ไม่น่าเชื่อถือออกไปจากหัวเลยก็ได้) ประเด็นนี้ก็มีความคล้ายคลึงกับนกทูแคนนั่นแหละครับ

ตอนนี้ผมทำงานอยู่ที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแห่งหนึ่ง  แล้วมีนักท่องเที่ยวเดินมาถามผมว่า "พี่ครับ..ถ้าวันหนึ่งน้ำท่วมประเทศไทยเรา แล้วเหลือพื้นที่แค่บนภูเขา (พื้นที่อนุรักษ์ในประเทศไทยส่วนใหญ่ก็เป็นภูเขา) แล้วพวกพี่จะยังต้องการให้มันเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าอยู่หรือเปล่าครับ"  ผมก็อึ้ง....แล้วก็ตอบไปว่าก็ขึ้นอยู่กับเบื้องบนเค้าจะสั่งลงมายังไงครับ  (ในใจก็อยากบอกว่าก็ต้องมี แต่ผมว่าถึงจุดนั้นแล้วผู้บริหารประเทศต้องเอาคนไว้ก่อนแหละครับ)